كروات: كرواتها و جنگ هاي صليبي
شباهت بسیار زیاد "کروات" با علامت صلیب مسیحیان، این سوال را به وجود می آورد که آیا ارتباطی هم بین کروات و صلیب وجود دارد؟ و اصلا فلسفه ی کروات زدن چیست؟
از آنچه که در کتب تاریخی و مذهبی نوشته شده است بر می آید که در حقیقت کروات همان صلیب است که اینک به عنوان یکی از ارکان پوشش رسمی برای مردان (بالاخص خارج از ایران) به حساب می آید. ریشه ی زدنِ کروات به جنگهای صلیبی باز می گردد، به این صورت که در این جنگها كرواتهاي مسيحي به هنگام جنگ با مسلمانان، صلیبی را به خود آویزان و نصب می کردند و پس از فتح سرزمینهای اسلامی، از این صلیب ها به عنوان نماد پیروزی خود یاد می کردند(1). بعد از این جنگها، بدلیل نقش زیبایی که این علامات بر روی پیراهن جنگجویان مسیحی داشت، کم کم بصورت یک پوشش رسمی برای کل مسیحیان درآمد. سپس سران کشورهای غربی که مسیحی بودند _ و با تشویقهای پاپ زمان خود _ همگی از این علامت با آویزان کردن از یقه ی خود استفاده کردند و آنرا به عنوان یک نماد رسمی در آوردند.
بعده ها این علامت بصورت "کروات" امروزی درآمد که بدلیل نفوذ گسترده ی غرب بر جهان، و نیز زیبایی ظاهری که داشت، دیگر به عنوان یک پوشش رسمی برای مردان سراسر دنیا و حتی کشورهای اسلامی مبدل گشت. در ایران نیز تا قبل از انقلاب ، علی رغم اینکه مردم همگی مسلمان بودند، برخي از این پوشش استفاده می کردند و علت این کار نیز دستور رژِیم پهلوی ـ در شناخت کروات به عنوان یک پوشش رسمی بود که در همه جا افراد را ملزم به استفاده از آن می کرد. پس از انقلاب، این نوع پوشش نیز از میان رفت و اکنون کمتر کسی را می توان یافت که با زدنِ کروات، در اجتماع حضور پیدا کند. اما هنوز هم تعداد معدودی هستند که در مراسم های عروسی و یا مهمانی های رسمی خود، از این علامت مسیحیان استفاده می کنند که به نظر می رسد، بدلیل اطلاع رسانی ضعیف در مورد این قضیه است و اگر مسلمانها از تاریخچه ی استفاده از آن آگاهی یابند، و به تاریخچه ی کهن سرزمین و مذهب اسلامی خود نگاه کنند، هرگز از آن استفاده نخواهند کرد.
***
موستار یکی از مهمترین شهرهای بوسنی و هرزگوین می باشد. یکی از مهمترین آثار تاریخی این شهر، پلی است که توسط معمار خیرالدین از شاگردان معمار سینان (معمار نامی امپراطوری عثمانی) بنا گردیده است. این بنا در زمان جنگ داخلی 1993 بوسنی توسط کروات ها تخریب شد و با کمک ترکیه و زیر نظر سازمان یونسکو در سال 2004 مرمت و بازسازی شد.
به گزارش سایت اینترنتی روزنامه حریت ترکیه، این پل که به عنوان پل دوستی مسلمانان و کرواتهای مسیحی نیز از آن نام برده می شود صدها سال بود که یکی از نمادهای شهر موستار به شمار می رفت. با 24 متر ارتفاع از سطح رود، 30 متر طول و 4 متر عرض.
شهر موستار با مساجد فراوانش نیز یاد می شود. در شرق این شهر مسلمانان و در غرب آن مسیحیان کروات زندگی می کنند.
در غرب این شهر و در مرتفع ترین نقطه آن که به تپه هون مشهور است از سوی کروات ها یک صلیب بسیار بزرگ نصب شد. این صلیب بعد از جنگ و با کمک اسپانیایی ها نصب شد. به گفته مقامات بوسنیایی، کرواتها با این کار زیبایی و نمای شهر را از بین برده اند. به گفته مسلمانان بوسنی، کروات ها این صلیب را برای تحت الشعاع قرار دادن مناره ها و علامت هلال روی مناره ها نصب کرده اند. مسلمانان موستار اعتقاد دارند: "هلال ماهی که در آسمان است در هرزمان از علامت صلیب بالاتر قرار گرفته و خواهد گرفت!"
در جنوب مقدونیه مساجد، منازل و حمام های اسلامی بسیاری که متعلق به دوره عثمانی است یافت می شوند. ضمن آنکه در آنجا مسلمانان آلبان و ترک نیز زندگی می کنند.
در سال 2001 در شمال رود واردار از سوی اتحادیه اروپا یک صلیب به ارتفاع 50 متر در بلندیهای ودنو نصب شد. این صلیب که شبها نیز نورپردازی می شود از هرسوی شهر قابل مشاهده است. 40 درصد مردم این شهر مسلمانان آلبانی و یا ترک تبار هستند. به گفته مسلمانان این شهر، نصب صلیب با این وسعت باعث جدائی بین مسلمانان با سایر ساکنین خواهد شد. مسلمانان ادعا می کنند این صلیب بعد از جنگ سال 2001 و به عنوان یک سمبل مقابل مسلمانان نصب شده است!
برخی از روشنفکران غیرمسلمان مقدونیه نیز معتقد بودند نصب صلیب باعث قطب بندی در شهر خواهد شد و با این اقدام مخالفت کرده بودند.
